ny lakolosim-piangonana
Raha mandry eo am-pandriako aho
Reko naneno ny lakolosim-piangonana;
Alohan'ny hamoahana teny manetriketrika
Nanomboka nihira ny vorona iray.
Naheno alika nanomboka nivovo aho.
ary maneno akoho;
Ny lakolosy, eo anelanelan'ny hatsiaka sy ny maizina,
Voaloa. Tamin’ny dimy ora tamin’izay.
Naneno ny lakolosim-piangonana, ary nihira ny vorona,
Tena nazava ny feony;
Naneno ny akoholahy sy ny lakolosim-piangonana,
Fantany fa lasa adala izy.
Nisy tanana nidina avy tany amin’ny lanitra maizina,
Noraisiny ny tady lakolosy,
Nitabataba ny lakolosy hoe: “Jereo! Mitadiava!"
Nihozongozona tamin’ny gadon-kira ilay mpitehaka.
Nihomehy mafy ilay mpitehaka vy,
tahaka ny rivotra sy ny onja mifofofofo;
Ny lakolosy dia niantsoantso hoe "Mahereza sy miavonavona!"
Avy eo dia niantsoantso hoe: “Mahereza!
Ny firohondrohon'ny sarety an-tsena,
Ny fikapohana ny tongotry ny lehilahy.
nilentika an-kira izy ireo; “Asandrato ny fonareo!
Nahery sy mamy ilay hira.
Tsikelikely sy miadana ny lakolosy lehibe,
Nifikitra tamin'ny fiovan'ny tilikambo lakolosy izy;
Ary nandrovitra ny lelany velona ny olona
Root.
Elinor Wylie dia namoaka ny angonany tononkalo feno tanteraka, Nets to Catch the Wind, tamin'ny 1921, nanangana feo miavaka tamin'ny tononkalo amerikana tany am-piandohan'ny taonjato faha-XNUMX. Mahatsiaro vaovao foana ny asan'i Wylie, noho ny fahaizany mitondra ireo endrika an-tsoratra nentim-paharazana amin'ny foto-kevitra ankehitriny, diksionera manjavozavo, ary indrindra indrindra, sary manjavozavo. Ny lakolosin'ny Fiangonana, iray amin'ireo tononkalo tafiditra ao amin'ny fanangonana, dia manamarika amin'ny lafiny maro ny fiatoana amin'ny fomba mampiavaka azy. Na dia fitantarana fohy sy mitovitovy amin'ny balada aza izy io, dia tsy ampy ny safidin'ny poeta amin'ny teny mampihomehy sy mampihetsi-po. Ny fomba dia tsotra sy manambara, miaraka amin'ny fanamafisana ny hetsika fa tsy ny sary. Ny lakolosim-piangonana dia toa manorina fitantarana avy amin'ny tandindona ary amin'ny farany dia mitaky ny handikana azy ho tononkalo misy hevitra.
Manambara ny fifanoheran-javatra ny soundscape izay ivondronan'i Wylie ao amin'ny quatrains fanokafana. Ny lakolosim-piangonana dia manambara ny fanombohan'ny fotoam-pivavahana vao maraina tsy mahazatra. Saingy, amin'ny valin'ny "teny manetriketrika" - avy amin'ny mpitoriteny, angamba - manomboka mihira ny vorona iray, ary tsy ela dia misy akoholahy sy alika iray manampy ny feony amin'ny fifaninanana. Nandry teo am-pandriany ilay mpitantara nihaino, dia naka sary an-tsaina fotsiny ny korontana amin'ny teny am-bava: tsy mitondra antsika ao anatin'ny fiangonana izy.
Misy fiatoana an-dalana mampihoron-koditra eo anelanelan'ny andalana fahatelo sy fahefatra amin'ny andalana roa: mitondra ny lantom-peo ny "toll" ary miverimberina ao amin'ny andalana voalohany amin'ny andalana fahatelo. Toa napetraka mafy “eo anelanelan’ny hatsiaka sy ny haizina” ilay lakolosy. Misy zavatra miova anefa. Miresaka momba ny hatsaran'ny hiran'ilay vorona ilay mpitantara (“feo mazava sy marina”) ary angamba fialonana no nahatonga ny valin'ilay lakolosy. Tsy lazaina amintsika ny fiovan'ny feo na ny gadona, fa ny mpitantara dia "fantatra" (ilay lakolosy) dia "lasa adala".
Lasa gothic sy tandindona hatrany ny tononkalo rehefa mandroso. Toa ny “tanana” mifono mistery izay nidina avy tany an-danitra mba hihazona ny “fehin’ny lakolosy” no nanome fahefana vaovao an’ilay lakolosy, ary tena nanosika azy io tokoa. Toa ankapobe ho an’ny vahoaka ny andraikiny voalohany, ny “manandratra” ny masony. "Ny mitehaka mihira" dia manoro hevitra fa mihira sy manakoako ny hiran'ny hafa izy. Ny toa mitranga ao amin'ny andininy fahefatra ka hatramin'ny enina dia ny hoe ny lakolosy dia mitaky mihoatra noho ny hira, fahitana bebe kokoa ary firaisana bebe kokoa. Ny firaisankina dia mety ho voalohany amin'ny lamina voajanahary, miaraka amin'ny "rivotra sy onja". Fa ny baiko niantsoantso hoe: "Mahereza!" azo raisina ho fanentanana ho amin'ny revolisiona na ady. Mety maneho endrika jadona ilay lakolosy vao nohavaozina.
I Wylie dia manana fomba fijery hafa amin'ny sary ara-pivavahana ao amin'ny Sunset on the Spire, fampitahana mahaliana amin'ny The Church-Bell. Eto, ny transcendence dia tsara: "Avy amin'ny dome ny masoandro / Izy ireo miantso porofo amiko / fa ity no tranoko, / Ary ity no tafon-tranoko. Raha tsy misy ny lakolosy mahasosotra, tsotsotra mibaliaka masoandro, dia ao an-trano eto an-tany ny mpandahateny.
Ao amin'ny The Church-Bell, ity tononkalo voaporitra farany ity dia mamarana ny fifamatorana misy eo amin'ny olombelona sy ny transcendental. Ao amin'ny fandaharam-potoana fohy an'ny Dawn of the Ballad, ny olombelona dia mifehy ny andro vaovao miaraka amin'ny feo vaovao amin'ny sarety tsena sy tongotra mihazakazaka. Mihena ny fihetsehan'ny lakolosy: "Alefaso ary miadana ny lakolosy lehibe." Rehefa tsy nihetsika na nihira intsony izy ireo, dia nisy andian’olona ("olona") nandrovitra ny lelany ho valifaty. Ny herisetra ao amin'ny lakolosy dia voalohany sy manafintohina, saingy i Wylie dia tsy sahy manambara ny fahareseny ho fandresena na famitahana.
Mety ho loharanon'ilay tononkalo ve ny bokin'i Victor Hugo Notre-Dame de Paris? Situé à Paris tamin'ny 1482, navoakan'ny Romanina tamin'ny 1831. Andriambavy. Ny fiantraikan'ny feo manan-danja indrindra an'i Wylie dia toa any an-trano any Paris tamin'ny Moyen Âge noho ny amin'ny tanàna ankehitriny. Tsy misy mpilalao motley, mazava ho azy, tsy misy mpivavaka, tsy misy Quasimodo, na Esmeralda. Na izany aza, ny ballad dia mety ho, fara fahakeliny, ny "fandikan-tenin'i Wylie" an'i Wylie sy voasivana indrindra amin'ny tantara nosoratan'i Hugo, mampiseho ny fifandirana misy eo amin'ny lalànan'ny fiangonana sy ny toetran'olombelona amin'ny alàlan'ny protagonista tsy olombelona. lakolosim-piangonana.
